rzeźwić

rzeźwić
rzeźwić {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIb, rzeźwićwię, rzeźwićwi, rzeźwićwij, rzeźwićwiony {{/stl_8}}{{stl_7}}'powodować rześkość, ożywienie; cucić, ożywiać (dziś zwykle w formie imiesłowu przymiotnikowego czynnego) ': {{/stl_7}}{{stl_10}}Omdlałą kobietę rzeźwiono solami. Rzeźwiący zapach, prysznic, chłód. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • rzeźwić — ndk VIa, rzeźwićwię, rzeźwićwisz, rzeźwićwij, rzeźwićwił (dziś zwykle w imiesł. przymiotnikowym czynnym) «czynić rzeźwym, rześkim; orzeźwiać, ożywiać» Rzeźwiący chłód, powiew wiatru. Rzeźwiąca świeżość …   Słownik języka polskiego

  • rzeźwiąco — przysłów. od rzeźwiący (p. rzeźwić) Zimny napój podziałał rzeźwiąco …   Słownik języka polskiego

  • rzeźwienie — n I rzecz. od rzeźwić, rzeźwieć …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”